Gjykata e Lartë1. Jurisprudencë e Gjykatës së Lartë
Kolegji Administrativ i Gjykatës së Lartë
Vendimi nr. 00-2025-892 (114) datë 11.03.2025 i Kolegjit Administrativ
Maksima - Specialistët e punësuar pranë arkivave vendore, si pjesë e strukturës së Drejtorisë së Përgjithshme të Arkivave, konsiderohen punonjës të institucionit qendror dhe përfitojnë pension shtetëror suplementar kur kanë paguar kontributin në masën 2% në zbatim të ligjit nr. 8097/1996, i ndryshuar.
Fjalë kyçe - pension shtetëror suplementar, Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave, institucion qendror, specialist, arkiva vendore, kontribute suplementare, interpretim i ligjit material.
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështje, rezulton se paditësi, ka qenë i punësuar në detyrën e “specialistit” pranë Arkivit Vendor Lushnjë. Paditësi pasi ka mbushur moshën për pension ka kërkuar njohjen e të drejtës për përfitim të pensionit shtetëror suplementar në bazë të ligjit nr. 8097/1996 i ndryshuar, duke pretenduar se Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave është institucion qendror. Gjykata Administrative e Shkallës së Parë Vlorë pranoi padinë dhe detyroi lidhjen e pensionit për periudhat e kërkuara kurse Gjykata Administrative e Apelit e ndryshoi vendimin dhe e rrëzoi padinë. Në vendim KAGJL konstatoi se Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave është e organizuar si një institucion qendror, i cili ka në strukturën e tij edhe drejtoritë vendore, të cilat janë pjesë e këtij institucioni. Marrëdhëniet e punës së specialistëve vendosen me Drejtorinë e Përgjithshme të Arkivave, ndaj punonjësit e arkivave vendore konsiderohen si pjesë e këtij institucioni qendror. Në këto kushte, Kolegji vlerësoi se paditësi, në cilësinë e specialistit pranë arkivit vendor, përfiton pension shtetëror suplementar, pasi ka paguar kontributin në masën 2% të përcaktuar nga ligji.
Vendimi nr. 00-2025-2020 (116) datë 12.03.2025 i Kolegjit Administrativ
Maksima – 1. Akti nënligjor normativ rregullon marrëdhënie në mënyrë të përgjithshme dhe të vazhdueshme dhe i nënshtrohet kontrollit të ligjshmërisë lidhur me respektimin e procedurës së ndjekur dhe të parimit të proporcionalitetit. 2. Shoqatat dhe grupet e interesit kanë legjitimim aktiv për ta kundërshtuar kur provojnë një interes publik aktual, të sigurt dhe të lidhur drejtpërdrejt me aktin. 3. Mbrojtja e mjedisit dhe shpallja ose zgjerimi i zonave të mbrojtura përbëjnë interes publik që mund të kufizojë në mënyrë të drejtë dhe të balancuar interesat ekonomikë privatë.
Fjalë kyçe - akt nënligjor normativ, legjitimim aktiv i shoqatave, interes publik, konsultim publik, proporcionalitet, siguria juridike, zonë e mbrojtur, parku “Mali i Tomorrit”, biodiversitet, ekosistem.
Përmbledhja e vendimit- Në këtë çështje rezulton se Shoqata e Shoqërive të Veprimtarisë Minerare Berat ka kundërshtuar vendimin e Këshillit të Ministrave për zgjerimin e sipërfaqes së parkut kombëtar “Mali i Tomorrit”, duke pretenduar paligjshmëri dhe cenim të interesave ekonomikë të anëtarëve. Gjykata Administrative e Apelit e ka rrëzuar padinë, duke vlerësuar se akti ka natyrë normative dhe është nxjerrë në përputhje me procedurën ligjore, përfshirë njoftimin dhe konsultimin publik, vendimin e Këshillit Kombëtar të Territorit dhe përfshirjen e institucioneve shkencore, si dhe respekton parimin e proporcionalitetit. Në këtë vendim KAGJL ka sqaruar kriteret dalluese të aktit normativ dhe duke pranuar parimisht legjitimimin aktiv të shoqatave në kundërshtimin e akteve normative, me kusht që të provohet një interes publik aktual, i sigurt dhe i lidhur drejtpërdrejt me aktin e kundërshtuar. Në rastin konkret Kolegji ka konstatuar se procedura e parashikuar nga ligji për zonat e mbrojtura dhe rregullat për njoftimin e konsultimin publik është respektuar, se zgjerimi i parkut synon mbrojtjen e biodiversitetit dhe të ekosistemeve si interes publik mbizotërues dhe se kufizimet ndaj aktivitetit ekonomik privat janë proporcionale. Parimi i sigurisë juridike nuk prevalon kur përballë qëndron ky interes publik i dokumentuar, ndaj rekursi u rrëzua dhe vendimi i Gjykatës Administrative të Apelit u la në fuqi.
Vendimi nr. 00-2025-1013 (131) datë 25.03.2025 i Kolegjit Administrativ
Maksima- 1. Kur pezullimi nga detyra i punonjësit të policisë vendoset me vendim gjykate si masë ndaluese në procedimin penal, ai nuk përfiton pagë për kohën e pezullimit, sepse ai nuk ka kryer punë efektive jo për shkak të punëdhënësit. 2. Trajtimi me pagë gjatë pezullimit vlen vetëm për pezullimin paraprak disiplinor të vendosur nga vetë administrata policore.
Fjalë kyçe - pezullim nga gjykata, masë ndaluese, procedim penal, pezullim paraprak disiplinor, e drejta e pagës, moskryerje pune efektive, ekzekutim i vendimit gjyqësor, Policia e Shtetit.
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështje rezulton se paditësi, punonjës policie me gradë “Komisar”, u pezullua nga detyra pas vendimit të gjykatës që caktoi masën ndaluese “pezullim nga detyra” në kuadër të një procedimi penal. Në zbatim të këtij vendimi, drejtoria përkatëse nxori urdhrin e pezullimit dhe përcaktoi mungesën e trajtimit financiar gjatë pezullimit. Gjykata e Shkallës së Parë pranoi padinë e kërkuesit dhe urdhëroi trajtimin me pagë. Gjykata Administrative e Apelit ndryshoi vendimin dhe e rrëzoi padinë duke arsyetuar se pagesa gjatë pezullimit parashikohet vetëm kur pezullimi është paraprak dhe disiplinor i vendosur nga administrata, jo kur buron nga një vendim gjykate. Kolegji Administrativ la në fuqi vendimin e Apelit duke theksuar se në rastin e masës ndaluese gjyqësore moskryerja e punës nuk vjen nga vullneti i punëdhënësit dhe për pasojë paga nuk i takon për atë periudhë. Kolegji vuri në dukje se nëse procedimi penal mbyllet në favor të paditësit, kërkimet për dëmshpërblim mund të ndiqen sipas rrugëve përkatëse ligjore.
Vendimi nr. 00-2025-1048 (137) datë 25.03.2025 i Kolegjit Administrativ
Maksima – 1. Pavlefshmëria absolute e aktit administrativ pranohet vetëm në rast shkeljesh flagrante dhe të dukshme të ligjit që prekin vetë vlefshmërinë e aktit dhe cenojnë të drejtën e mbrojtjes së subjektit. 2. Mungesat formale ose të brendshme të procedurës, kur pala është njoftuar dhe është dëgjuar, nuk e bëjnë nul aktin tatimor.
Fjalë kyçe - pavlefshmëri absolute, shkelje flagrante, pavlefshmëri relative, kontroll tatimor, njoftim vlerësimi tatimor, autorizim i brendshëm, kompetencë, e drejta e mbrojtjes.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se pala paditëse ka kërkuar konstatimin e pavlefshmërisë absolute të njoftimit të vlerësimit tatimor, duke pretenduar tejkalim kompetence dhe shkelje të procedurës së kontrollit. Gjykata Administrative e Apelit e shpalli aktin absolutisht të pavlefshëm me arsyetimin se ai ishte firmosur nga një funksionar tjetër i të njëjtit organ dhe se raporti i kontrollit nuk ishte miratuar nga urdhëruesi i kontrollit. Në vendim KAGJL arsyetoi se procedura thelbësore ishte respektuar, pasi pala ishte njoftuar, kishte marrë raportin paraprak, kishte paraqitur vërejtje dhe kishte ushtruar ankim administrativ, ndaj e drejta e mbrojtjes nuk ishte cenuar. Firma nga një funksionar brenda të njëjtit institucion, mbi bazë autorizimi të brendshëm, nuk përbën tejkalim kompetence në kuptimin e pavlefshmërisë absolute.
Vendimi nr. 00-2025-1422 (176), datë 24.04.2025 i Kolegjit Administrativ
Maksima - Organi publik nuk mban përgjegjësi për mosdhënie të ndihmës financiare pas fatkeqësive natyrore, kur përfituesi nuk ka përmbushur detyrimet procedurale të kërkuara, veçanërisht paraqitjen e kërkesës për leje ndërtimi kur nga vlerësimi gjeologjik kërkohet ndërtim në truall tjetër.
Fjalë kyçe – përgjegjësi jashtëkontraktore, ndihmë financiare, fatkeqësi natyrore, rrëshqitje dherash, leje ndërtimi, Shërbimi Gjeologjik Shqiptar.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se paditësi ka kërkuar shpërblim dëmi ndaj bashkisë X dhe Drejtorisë së Përgjithshme të Emergjencave Civile, duke pretenduar se organet publike nuk kanë ekzekutuar detyrimin për dhënie fondesh pas prishjes së banesës nga tërmeti, shirat e mëdha dhe rrëshqitjes së pjesshme të tokës, në zbatim të VKM nr. 329, datë 16.05.2012. Gjykata Administrative e Shkallës së Parë Durrës e rrëzoi padinë me arsyetimin se dëmi i shkaktuar nuk rrjedh nga veprime ose mosveprime të paligjshme të administratës, por nga një fatkeqësi natyrore, dhe se ndihma financiare mund të akordohej vetëm pas përmbushjes së procedurave të përcaktuara në aktet nënligjore. Vendimi u la në fuqi nga Gjykata Administrative e Apelit, me arsyetimin se vonesa në përfitimin e ndihmës nuk vinte për shkak të mosveprimit të Bashkisë, por nga mungesa e kërkesës për leje ndërtimi nga ana e paditësit. Paditësi ushtroi rekurs në Gjykatën e Lartë duke pretenduar se organet publike kishin vepruar me faj dhe kishin vonuar padrejtësisht ekzekutimin e ndihmës. KAGJL vlerësoi se nga studimi i Shërbimit Gjeologjik Shqiptar ishte rekomanduar që ndërtimi i banesës të bëhej në një vend tjetër dhe, sipas VKM nr. 329/2012, fondet mund të akordohen vetëm pas miratimit të lejes së ndërtimit në truallin e ri. Meqë paditësi nuk kishte paraqitur kërkesë për leje ndërtimi, Kolegji arriti në përfundimin se nuk janë plotësuar kushtet për përgjegjësi jashtëkontraktore të administratës duke lënë në fuqi vendimin e Gjykatës Administrative të Apelit.
Vendimi nr. 00-2025-2116 (216), datë 03.06.2025 i Kolegjit Administrativ
Maksima – Falja e detyrimeve tatimore nuk e shuan interesin e paditësit për të marrë një vendim gjyqësor mbi pavlefshmërinë absolute të aktit tatimor.
Fjalë kyçe – falja e detyrimit tatimor, pavlefshmëri absolute, njoftim vlerësimi tatimor, deklarata doganore të falsifikuara, akses në gjykatë, interes i ligjshëm.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se ndaj shoqërisë X është nxjerrë njoftim vlerësimi për detyrime tatimore, i mbështetur edhe në deklarata doganore që janë provuar të jenë të falsifikuara. Pala paditëse ka kërkuar konstatimin e pavlefshmërisë absolute të këtij njoftimi për pjesën që mbështetet në dokumentet e falsifikuara. Gjykata e Apelit e ka pushuar gjykimin duke arsyetuar se detyrimet përkatëse janë falur sipas ligjit për faljen e borxheve tatimore dhe se mungon interesi i paditësit për vijimin e procesit. Në vendim KAGJL vlerësoi se paditësi ka interes të marrë një vendim gjyqësor mbi pavlefshmërinë absolute të njoftim vlerësimit për detyrime tatimore, me qëllim që të vërtetojë se detyrimi nuk ka ekzistuar, ndërsa falja e tij, edhe nëse ka ndodhur, nuk provon nulitetin e aktit. Kolegji konstatoi se Gjykata e Apelit nuk ka zbatuar detyrat e lëna nga Gjykata e Lartë, nuk ka kryer një hetim gjyqësor të plotë dhe të gjithanshëm duke pushuar çështjen, ka cenuar të drejtën e paditësit për qasje efektive në gjykatë. Për këto arsye, Kolegji udhëzoi që në rigjykim të administrohet dosja penale për deklaratat e falsifikuara dhe të jepet zgjidhje në themel për pavlefshmërinë absolute të njoftim vlerësimit për detyrime tatimore.
Vendimi nr. 00-2025-2149 datë 05.06.2025 i Kolegjit Administrativ
Maksima- Kontrata e lidhur nga një shoqëri shtetërore që ushtron funksione publike mbi bazën e një ligji të posaçëm, (OSHEE), ka natyrë administrative kur qëllimi dhe objekti i saj lidhen me garantimin e shërbimit publik dhe mbrojtjen e pasurisë shtetërore, pra kur ajo rregullohet nga norma të së drejtës publike.
Fjalë kyçe – kontratë administrative, shoqëri shtetërore me funksione publike, shërbim publik, prokurim publik.
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështje rezulton se Gjykata e Shkallës së Parë e Juridiksionit të Përgjithshëm Shkodër ka paraqitur para Gjykatës së Lartë mosmarrëveshjen për kompetencë me Gjykatën Administrative të Shkallës së Parë Tiranë, lidhur me padinë e paraqitur nga shoqëria “X” SHPK kundër OSHEE SHA për pagesën e kostove shtesë dhe kamatës ligjore të krijuara pas rritjes së pagës minimale sipas VKM nr. 809, datë 26.12.2018. Në vendim KAGJL vlerësoi se kontrata ndërmjet palëve, e lidhur përmes një procedure prokurimi publik për ruajtjen e vlerave monetare të OSHEE, përmbush kriterin organik pasi OSHEE, megjithëse shoqëri aksionare, është subjekt publik që ushtron funksione të përcaktuara me ligjin nr. 43/2015 “Për sektorin e energjisë elektrike”. Po ashtu, përmbushet edhe kriteri material, pasi kontrata ka për objekt ruajtjen e pasurisë shtetërore dhe garantimin e një shërbimi publik, e cila i nënshtrohet rregullave të së drejtës publike, duke i dhënë epërsi juridike autoritetit kontraktor.
Vendimi nr. 00-2025-2493 datë 25.06.2025 i Kolegjit Administrativ
Maksima - Mosmarrëveshjet që lidhen me marrëdhënien e punës së mjekut në institucionet shëndetësore publike, përfshirë masat disiplinore, përbëjnë lëndë të gjykatave administrative, pasi mjeku ushtron një funksion publik të rregulluar nga një kuadër i posaçëm i së drejtës publike, ndërsa Kodi i Punës plotëson vetëm aspektet që ky kuadër nuk i ka normuar.
Fjalë kyçe - mosmarrëveshje pune , institucionet shëndetësore publike, kompetencë lëndore, mjek, akt administrativ, gjykata administrative.
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështje rezulton se paditësja, mjeke obstetër gjinekologe pranë Spitalit Rajonal Durrës, ndaj së cilës drejtori i spitalit ka nxjerrë vendimin për dhënie të masës disiplinore “Vërejtje me shkrim”, ka paraqitur kërkesëpadi për shfuqizimin e aktit administrativ si dhe ka kërkuar pezullimin e vendimit. Gjykata Administrative e Shkallës së Parë Tiranë ka deklaruar moskompetencën e saj lëndore dhe ka dërguar çështjen për gjykim në Gjykatën e Shkallës së Parë të Juridiksionit të Përgjithshëm Durrës, e cila më pas i është drejtuar Gjykatës së Lartë për rregullimin e kompetencës. Në vendim KAGJL vlerësoi se mjeku (profesionisti i shëndetësisë) i punësuar në institucionet shëndetësore publike, ushtron një funksion publik për të cilin ka një rregullim të posaçëm me ligj (dhe akte nënligjore) të së drejtës publike dhe se marrëdhënia e punës e kësaj kategorie është e normuar po nga ky ligj, ndërsa Kodi i Punës plotëson aspektet që ligji i posaçëm nuk i ka normuar. Për pasojë, mosmarrëveshjet që lindin nga kjo marrëdhënie punësimi përbëjnë lëndë të gjykatave administrative.
Vendimi nr. 00-2025-2714 (303), datë 10.07.2025 i Kolegjit Administrativ
Maksima – Kërkimi për shpërblimin e vlerës së një pasurie të kthyer ish-pronarëve nuk përbën padi rivendikimi dhe ndryshe nga ajo, i nënshtrohet afateve të parashkrimit që përcaktohen sipas burimit ligjor të marrëdhënies ndërmjet paditësit dhe shtetit.
Fjalë kyçe – shpërblim pasurie, ish-pronar, parashkrim i padisë, padi rivendikimi.
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështje rezulton se paditësi, si trashëgimtar i blerësit ka kërkuar shpërblimin e vlerës së një shtëpie banimi të blerë nga shteti në vitin 1963, e cila më pas i është kthyer ish-pronarëve me vendim të Komitetit Ekzekutiv të vitit 1992 dhe është shembur. Gjykata e Shkallës së Parë e rrëzoi padinë duke e konsideruar të parashkruar, ndërsa Gjykata Administrative e Apelit e pranoi pjesërisht, duke arsyetuar se kërkimi i paditësit kishte natyrë të ngjashme me padinë e rivendikimit dhe për këtë arsye ishte i paparashkrueshëm. Në këtë vendim KAGJL vlerësoi se Gjykata e Apelit ka zbatuar gabim ligjin, pasi kërkimi për shpërblimin e vlerës së një pasurie të kthyer ish-pronarëve nuk përbën padi rivendikimi, por kërkim pasuror që i nënshtrohet afateve të parashkrimit. Vetëm pas përcaktimit të saktë të shkakut ligjor, nëse kërkimi rrjedh nga ligji për kthimin dhe kompensimin e pronave apo nga përgjegjësia jashtëkontraktore e shtetit, gjykata mund të përcaktojë afatin për ngritjen e padisë dhe momentin nga i cili fillon ky afat.
Vendimi nr. 00-2025-3392 (317), datë 15.07.2025 i Kolegjit Administrativ
Maksima- 1. Shkresa e autoritetit mbikëqyrës që kërkon tërheqjen e produkteve nga tregu edhe pa formën e një akti të posaçëm administrativ përbën urdhër të nënkuptuar me pasoja të detyrueshme për subjektin privat. 2. Mosrespektimi i procedurës së kontrollit zyrtar për inspektim, marrje mostrash, gjurmueshmëri dhe vendim të formalizuar sjell përgjegjësi jashtëkontraktore të organit publik. Personit juridik nuk i njihet dëm moral kur cenimi i reputacionit reflektohet si dëm pasuror i provuar.
Fjalë kyçe – forma shkresore e aktit, përgjegjësi jashtëkontraktore, procedura e kontrollit zyrtar të ushqimeve, inspektim, dëm pasuror, dëm moral.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se Autoriteti Kombëtar i Ushqimit, me një shkresë drejtuar subjekteve tregtare, kërkoi tërheqjen nga tregu të disa produkteve të qumështit për shkak të dyshimit për prani aflatoksine, pa ndjekur tërësisht procedurën e parashikuar për kontrollin zyrtar të ushqimeve, përfshirë inspektimin, marrjen e mostrave, gjurmueshmërinë dhe formalizimin me akt. Analizat laboratorike të mëvonshme konstatuan se produktet ishin brenda standardeve. Gjykata e Shkallës së Parë e rrëzoi padinë duke çmuar se shkresa e AKU nuk ishte akt administrativ dhe mungonte fakti i paligjshëm. Gjykata Administrative e Apelit e ndryshoi vendimin pranoi pjesërisht padinë dhe detyroi AKU të dëmshpërblejë dëmin pasuror dhe moral. Në vendim KAGJL çmoi se shkresa ndonëse pa formën e një akti të posaçëm përbënte urdhër të nënkuptuar që prodhoi pasoja të detyrueshme dhe se shkelja e procedurës ligjore ngarkon AKU me përgjegjësi jashtëkontraktore për dëmin pasuror të provuar. Për kërkimin e dëmit moral Kolegji vlerësoi se personit juridik nuk i njihet dëm moral kur pasojat janë të matshme ekonomikisht. Në përfundim u la në fuqi vendimi i Gjykatës Administrative të Apelit për dëmshpërblimin pasuror dhe u ndryshua për dëmin jopasuror duke u rrëzuar ky kërkim.
Vendimi nr. 00-2025-3176 (342) datë 18.09.2025 i Kolegjit Administrativ
Maksima - 1. Afati 30-ditor për paraqitjen e padisë ndaj vlerësimit financiar të ATP fillon 10 ditë pas publikimit të aktit në Buletinin e Njoftimeve Zyrtare. 2. Kur akti administrativ nuk tregon qartë të drejtën dhe afatin e ankimit, njoftimi konsiderohet i metë dhe afati për ushtrimin e padisë është njëvjeçar, sipas nenit 18/2 të ligjit nr. 49/2012, duke u interpretuar në favor të palës për garantimin e aksesit në gjykatë.
Fjalë kyçe - publikimi në Buletinin e Njoftimeve Zyrtare , afati i padisë, vlerësim financiar (ATP), akses në gjykatë.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se pala paditëse ka kundërshtuar përpara gjykatës vlerësimin financiar të bërë nga Agjencia e Trajtimit të Pronave (ATP) për një vendim të ish-KKKP, ndërsa Gjykata Administrative e Apelit e ka rrëzuar padinë si të paraqitur jashtë afatit ligjor. Nga shqyrtimi i Kolegjit rezultoi se ATP kishte publikuar aktin në Buletinin e Njoftimeve Zyrtare dhe sipas nenit 163 të KPA, afati 30-ditor për paraqitjen e padisë fillon 10 ditë pas këtij botimi. Megjithatë, duke qenë se në njoftim nuk ishte treguar qartë e drejta dhe afati i paraqitjes së padisë, Kolegji vlerësoi se njoftimi është i metë dhe, në zbatim të nenit 18 pika 2 të ligjit nr. 49/2012, afati është njëvjeçar. Kolegji theksoi se një e metë e tillë duhet interpretuar në favor të palës, në funksion të garantimit të së drejtës për akses në gjykatë dhe të sigurisë juridike. Për këto arsye, u vendos prishja e vendimit të Gjykatës Administrative të Apelit dhe kthimi i çështjes për rigjykim me tjetër trup gjykues.
Kolegji Penal i Gjykatës së Lartë
Maksima – Shkelja e rregullave të qarkullimit rrugor që i paraprin aksidentit nuk përbën gjithmonë shkak penal dhe përgjegjësia mund të ngrihet vetëm kur provohet se veprimi ose mosveprimi ka qenë i domosdoshëm dhe i drejtpërdrejtë për ardhjen e pasojës.
Fjalë kyçe – shkelje e rregullave të qarkullimit rrugor, aksident, lidhje shkakësore, shkak përcaktues i pasojës, përgjegjësi penale.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje, u shqyrtua rekursi i të gjykuarit “X”, i dënuar nga gjykatat e faktit për veprat penale të “Shkeljes së rregullave të qarkullimit rrugor me pasojë vdekjen” dhe “Largim nga vendi i aksidentit”. Të dyja gjykatat e faktit kanë konkluduar se nga shkeljet e rregullave të qarkullimit rrugor nga ana e të dy të gjykuarve, ka ardhur vdekja e viktimës. Në rekurs, mbrojtja pretendoi se gjykatat kishin gabuar në vlerësimin e provave dhe në aplikimin e ligjit, pasi nuk mund të ekzistonte përgjegjësi e dyfishtë për të njëjtën pasojë vdekjeprurëse dhe se shkeljet e konstatuara për “X” nuk kishin qenë “determinante” në ardhjen e pasojës. Kolegji arriti në përfundimin se, ndonëse gjykatat kishin pranuar bashkëkontributin e të dy drejtuesve të mjeteve në ardhjen e pasojës, ato nuk kishin përcaktuar se cila nga shkeljet përbënte shkakun kryesor, pa të cilin pasoja nuk do të kishte ardhur. Një mungesë e tillë arsyetimi përbën cenim të parimit të ligjshmërisë dhe të interpretimit të saktë të nenit 13 të KP mbi lidhjen shkak-pasojë, si element i domosdoshëm i figurës së krimit. Për këtë arsye, Kolegji prishi vendimin e Gjykatës së Apelit dhe ktheu çështjen për rishqyrtim në Gjykatën e Apelit të Juridiksionit të Përgjithshëm, duke orientuar që në rigjykim të përcaktohet shkaku determinant i pasojës dhe përgjegjësia penale në përputhje me këtë kriter.
Maksima – Kur i pandehuri akuzohet për mbajtjen pa leje të armëve në dy episode të ndryshme, secili episod përbën një fakt penal më vete dhe duhet të gjykohet si i tillë. Rrethana e përsëritjes “më shumë se një herë” nuk mund të zëvendësojë cilësimin e veçantë për secilin episod, por vetëm ndikon në individualizimin e dënimit.
Fjalë kyçe – mbajtje pa leje e armëve, fakt penal i veçantë, cilësim juridik, përsëritje e veprës, rrethanë rënduese, mosrëndim i pozitës së të pandehurit, proces i rregullt ligjor.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje, i pandehuri akuzohej për mbajtje pa leje të armëve luftarake në dy episode të ndara në kohë (19.10.2018 dhe 06.12.2018). Gjykata e Shkallës së Parë e deklaroi fajtor për të dy episodet, duke aplikuar nenin 278/1 të KP dhe rrethanën rënduese “më shumë se një herë” të parashikuar nga neni 50/h i KP. Gjykata e Apelit, mbi ankimin e të pandehurit, ndryshoi vendimin duke e shpallur fajtor vetëm për një episod dhe duke zbutur dënimin. Prokuroria paraqiti rekurs, duke pretenduar se Apeli kishte lënë jashtë vlerësimit njërin prej fakteve penale. KPGJL theksoi se përsëritja e veprës nuk është element cilësues i figurës penale të parashikuar në nenin 278/1 të KP, por rrethanë rënduese që ndikon vetëm në caktimin e dënimit. Në rastin konkret, të dy episodet paraqesin fakte të veçanta penale dhe duhej të gjykoheshin më vete. Duke trajtuar vetëm një episod, Gjykata e Apelit ka zbatuar gabimisht ligjin material sa i takon cilësimit juridik dhe gjithashtu ligjin procedural duke mos u shprehur për faktin penal të një prej episodeve. Në përfundim, GJL vendosi prishjen e vendimit të Apelit dhe dërgimin e çështjes për rigjykim në Gjykatën e Apelit, duke udhëzuar që të shqyrtohen të dy episodet dhe të respektohet parimi i mosrëndimit të pozitës së të pandehurit.
Maksima – Mosnjoftimi i prokurorit apo palëve në shqyrtimin e kërkesës për rishikim të vendimit penal të formës së prerë nuk përbën shkak pavlefshmërie, pasi kjo fazë procedurale zhvillohet në dhomë këshillimi dhe nuk përfshin gjykim mbi themelin e çështjes.
Fjalë kyçe – mosnjoftim i prokurorit, rishikim i vendimit penal, pavlefshmëri, gjykim në dhomë këshillimi, garanci procedurale.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje, u shqyrtua kërkesa me objekt rishikimin e vendimit penal të formës së prerë të Gjykatës së Lartë, me pretendimin se kërkuesi nuk kishte pasur dijeni për gjykimin ndaj tij. Gjykata e shkallës së parë e rrëzoi kërkesën, duke arsyetuar se vendimet e Gjykatës së Lartë nuk mund të rishikohen, ndërsa Gjykata e Apelit, e konsideroi procesin e zhvilluar në shkallën e parë të parregullt, duke konstatuar mungesë njoftimi të prokurorit dhe të kërkuesit për datën e gjykimit, si dhe shqyrtimin e kërkesës nga një gjyqtar i vetëm, në kundërshtim me parimin e gjykatës së caktuar me ligj. KPGJL konstatoi se vendimi i apelit ishte dhënë në zbatim të gabuar të ligjit procedural, me arsyetimin se, sipas neneve 13 dhe 453 të KPP, shqyrtimi i kërkesës për rishikim zhvillohet në dhomë këshillimi dhe nuk përfshin gjykim mbi themelin e çështjes, ndaj mosnjoftimi i palëve apo i prokurorit nuk sjell pavlefshmëri. Po ashtu, ky lloj gjykimi mund të zhvillohet nga një gjyqtar i vetëm, pasi nuk përbën gjykim për vepër penale, por garanci procedurale në mbrojtje të të drejtave themelore të njeriut. Në përfundim, Kolegji prishi vendimin e apelit dhe ktheu çështjen për rishqyrtim në të njëjtën gjykatë, tek i njëjti trup gjykues, për shqyrtimin në themel të ankimit.
Maksima –1. Konfiskimi si masë pasurore parandaluese nuk mund të shtrihet mbi pasuri të krijuara përpara hyrjes në fuqi të ligjit nr. 10192/2009, por që janë formalizuar si pasuri pas hyrjes në fuqi të tij, përveçse kur ekzistojnë indicie të qarta për përfshirje në veprimtari kriminale në kohën e krijimit të tyre. 2. Për efekt të shtrirjes së prapaveprueshmërisë së ligjit parandalues pasuror, si kohë e krijimit të pasurisë nuk duhet të konsiderohet koha e legalizimit, pasi ai është një akt formalizues i pronës ekzistuese dhe jo një investim i ri, por koha reale e krijimit të pasurisë.
Fjalë kyçe – konfiskimi i pasurisë, ligji antimafia, ndalimi i efektit prapaveprues, barrë prove, ekzistenca e faktit kriminal, legalizim ndërtimi.
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështje u shqyrtuan rekurset e shtetasit “X” dhe bankës “Y” kundër vendimit të Gjykatës së Posaçme të Apelit, që kishte urdhëruar konfiskimin e pasurive të subjektit dhe familjarëve të tij, në zbatim të ligjit nr. 10192/2009, “Për parandalimin dhe goditjen e krimit të organizuar, trafikimit dhe korrupsionit nëpërmjet masave parandaluese kundër pasurisë”. Çështja lidhet me interpretimin e kohës së krijimit të pasurive, zbatimin në kohë të ligjit antimafia dhe përfshirjen e palëve të treta në proces. Prokuroria e Posaçme kishte kërkuar konfiskimin e disa pasurive të “X” dhe familjarëve të tij, mbi bazën e hetimeve të autoriteteve të huaja për trafikim narkotikësh dhe pastrim parash. Në rekurs pretendohej zbatim i gabuar i ligjit, pasi pasuritë ishin krijuar përpara vitit 2015, ndërsa veprimtaria e dyshuar kriminale i përkiste këtij viti. KPGJL sqaroi se, konfiskimi nuk mund të vendoset ndaj pasurive të cilat janë krijuar para hyrjes në fuqi të ligjit, por që janë formalizuar si pasuri pas hyrjes në fuqi të tij, kur nuk ekzistojnë indicie të rëndësishme për atë periudhë të krijimit të pasurisë për përfshirje në veprimtari kriminale. Gjykata e Shkallës së Parë kishte ngarkuar subjektin dhe familjarët e tij me barrën e provës vetëm për pasuritë e krijuara pas kësaj periudhe, në përputhje me nenin 3/6 të ligjit që ndalon konfiskimin e pasurive të krijuara përpara veprimtarisë së dyshuar kriminale, ndërsa Gjykata e Apelit kishte zbatuar gabimisht ligjin me efekt retroaktiv edhe për pasuritë e mëparshme. Pesë nga pasuritë e konfiskuara i përkisnin procesit të legalizimit sipas ligjit nr. 9482/2006, i cili është akt formalizues që konfirmon, por nuk krijon të drejtën e pronësisë. Kështu, prokuroria mban barrën e provës për indiciet kriminale në kohën e krijimit të pasurisë, ndërsa subjekti për ligjshmërinë e burimeve. Sa i takon bankës “Y”, Kolegji vlerësoi se ajo duhej thirrur si palë për shkak të të drejtave hipotekore mbi disa pasuri, dhe mosrespektimi i këtij detyrimi cenonte nenin 22 të ligjit antimafia dhe të drejtën e mbrojtjes së palës së tretë. Në përfundim, Gjykata e Lartë prishi vendimin e apelit dhe la në fuqi atë të shkallës së parë.
Maksima – Ndryshimi i mëvonshëm i interpretimit ligjor nga një gjykatë tjetër mbi vlefshmërinë e akteve procedurale, për një bashkëtëpandehur të gjykuar veçmas, nuk përbën “provë të re” sipas nenit 450 të KPP dhe nuk mund të shërbejë si bazë për rishikimin e një vendimi penal të formës së prerë.
Fjalë kyçe – vlefshmëria e akteve procedurale, rishikim vendimi penal i formës së prerë, provë e re, pavlefshmëri absolute, papërdorshmëri provash.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje, u shqyrtua kërkesa për rishikim e paraqitur nga i dënuari “X”, i cili pretendoi se kishin dalë prova të reja pas dhënies së vendimit të formës së prerë. Ai paraqiti si provë të re vendimin për pushimin e çështjes ndaj bashkëtëpandehurës, të gjykuar veçmas, me arsyetimin se hetimet ndaj saj ishin kryer pas mbarimit të afatit ligjor. Gjykata e Shkallës së Parë rrëzoi kërkesën, duke vlerësuar se ky vendim përbënte vetëm ndryshim interpretimi ligjor të vlefshmërisë së akteve procedurale dhe jo provë të re. Gjykata e Apelit e vlerësoi ndryshe situatën, duke konsideruar se kërkesa për gjykim ishte bërë jashtë afatit ligjor dhe e cilësoi absolutisht të pavlefshme, duke pushuar çështjen penale ndaj të pandehurit. KPGJL konstatoi se Gjykata e Apelit kishte zbatuar gabimisht ligjin procedural, në kundërshtim me vendimet njësuese nr. 3/2013 dhe nr. 6/2002, duke tejkaluar kufijtë e gjykimit në rishikim. Kolegji sqaroi se rishikimi mund të bazohet vetëm në prova faktike të reja që ndikojnë në vërtetësinë e ngjarjes, dhe jo në ndryshime të mëvonshme të interpretimit ligjor. Po ashtu, u theksua se aktet procedurale si njoftimi i akuzës, vendimi për dërgimin e çështjes në gjyq apo kërkesa për gjykim nuk përbëjnë veprime hetimore në kuptimin e nenit 324 të KPP, ndaj nuk mund të konsiderohen të papërdorshme apo të pavlefshme për shkak të mbarimit të afatit të hetimeve. Gjykata e Apelit, duke konfonduar nocionet e “pavlefshmërisë absolute” me “papërdorshmërinë e provave”, ka arritur në një përfundim të gabuar ligjor. Në përfundim, Kolegji prishi vendimin e apelit dhe la në fuqi atë të shkallës së parë, duke konstatuar se nuk ekziston asnjë provë e re që të justifikojë rishikimin e vendimit të formës së prerë.
Maksima – Dorëzimi i kontrolluar i sendeve të dyshuara për vepra penale është i ligjshëm kur autorizohet nga prokurori vendas në territorin shqiptar. Kërkesa nga autoritetet e huaja kushtëzon vlefshmërinë e provës vetëm në kuadër të bashkëpunimit ndërkombëtar.
Fjalë kyçe – vlefshmëria e provave, dorëzim i kontrolluar, provë e përdorshme, autorizim i ligjshëm i prokurorit.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje, Gjykata e Lartë shqyrtoi rekursin e prokurorisë kundër vendimit të Gjykatës së Apelit, e cila kishte shpallur të pafajshëm të pandehurin, të akuzuar për “Trafikim të narkotikëve”. Hetimi kishte nisur pas një kallëzimi nga kompania postare, ku ishte zbuluar një pako e ardhur nga Spanja që përmbante fara të bimës “Cannabis Sativa L”, dërguar në emër të të pandehurit. Pas zëvendësimit të përmbajtjes, prokuroria urdhëroi dorëzimin e kontrolluar, përmes të cilit i pandehuri mori pakon dhe u arrestua në flagrancë. Gjykata e Shkallës së Parë e shpalli fajtor, ndërsa Gjykata e Apelit e deklaroi të pafajshëm, duke argumentuar se dorëzimi i kontrolluar ishte i paligjshëm për mungesë kërkese nga autoritetet e huaja, çka e bënte provën të papërdorshme. KPGJL arsyetoi se neni 294/c i KPP nuk e kushtëzon përdorimin e këtij mjeti prove me kërkesën e autoriteteve të huaja, përveç rasteve kur veprimi kryhet në kuadër të bashkëpunimit ndërkombëtar. Në këtë rast, pakoja ndodhej tashmë në territorin shqiptar, ndaj autorizimi i prokurorit vendas ishte i ligjshëm, dhe provat e përfituara duhej të vlerësoheshin në raport me provat e tjera. Për këtë arsye, Kolegji Penal prishi vendimin e Gjykatës së Apelit dhe e ktheu çështjen për rishqyrtim me tjetër trup gjykues.
Maksima – Kur personi nën hetim është i papërgjegjshëm për shkak të sëmundjes mendore, gjykata duhet të garantojë mbrojtje efektive dhe përfaqësim ligjor përmes kujdestarit ose përfaqësuesit të caktuar sipas ligjit. Caktimi i një mbrojtësi me konflikt interesi cenon parimin e mbrojtjes efektive dhe sjell pavlefshmëri të procesit.
Fjalë kyçe – person në hetim i papërgjegjshëm, përfaqësim ligjor, konflikt interesi i mbrojtësit, mbrojtje efektive, kujdestar ligjor, masë mjekësore, mjekim i detyruar.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje, personi në hetim, i diagnostikuar me çrregullim skizoefektiv, kishte ushtruar dhunë ndaj prindërve të tij dhe paraqiste rrezikshmëri të lartë shoqërore. Ekspertiza psikiatriko-ligjore konstatoi se ai ishte i papërgjegjshëm në kohën e kryerjes së veprës dhe nevojitej mjekim i detyruar. Gjykatat e faktit pushuan procedimin penal dhe caktuan masën “mjekim i detyruar në institucion mjekësor”. Në rekurs, mbrojtja kundërshtoi vlefshmërinë e procesit, duke theksuar se ishte cenuar e drejta për përfaqësim ligjor, pasi i hetuari nuk kishte kujdestar ligjor dhe mbrojtësi ishte autorizuar nga babai i tij, që ishte viktima e veprës penale, duke krijuar konflikt interesi. KPGJL arsyetoi se, në këtë rast, gjykatat nuk kishin verifikuar gjendjen mendore të të pandehurit dhe as aftësinë e tij për të marrë pjesë me vetëdije në proces ose për të zgjedhur mbrojtësin, por lejuan përfaqësimin nga një person që ka konflikt interesi me të, duke sjellë si pasojë moszbatimin e ligjit procedural. Kur një person shpallet i papërgjegjshëm penalisht, gjykata duhet të zbatojë një regjim të veçantë përfaqësimi dhe mbrojtjeje, sipas nenit 46 të KP për caktimin e kujdestarit ligjor ose nenit 44 të KP për caktimin e kujdestarit të posaçëm të cilit i jepen të drejtat e përfaqësuesit ligjor. Për këto arsye, Kolegji prishi vendimin e apelit dhe e ktheu çështjen për rigjykim, duke urdhëruar që gjatë rigjykimit të sigurohet përfaqësim i ligjshëm dhe efektiv për personin e papërgjegjshëm.
Kolegji Civil i Gjykatës së Lartë
Maksima – Padia për pavlefshmërinë absolute të kontratës së sipërmarrjes merret në shqyrtim kur evidentohet cenimi i të drejtes subjektive ose interesi që pretendohet. Paditësi nuk mund të ngrejë padi për të mbrojtur të drejtat e një subjekti tjetër, pasi askush nuk mund të bëjë të vlefshme në emrin e tij të drejta që i përkasin një personi tjetër.
Fjalë kyçe - pavlefshmëri absolute, kontratë sipërmarrje, e drejtë subjektive, padi për të tretë, legjitimim procedural
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështje rezulton se pala paditëse, një shoqëri tregtare ka lidhur një kontratë sipërmarrje me palën e paditur, ku në cilësinë e palës sipërmarrëse dhe investitore do të ndërtonte një objekt shumëkatësh. Si palë kontraktore, pronar i truallit është paraqitur i padituri duke vënë në dispozicion ½ e truallit të regjistruar në ZVRPP Vlorë. Pas lidhjes së kontratës ka rezultuar se pala e paditur ka mbajtur cilësinë e përfaqësuesit me prokurë të xhaxhait të tij lidhur me zhvillimin e pronave dhe se në tejkalim të tagrit të përfaqësimit ai ka kaluar pronësinë në emër të tij dhe është prezantuar si pronar i gjithë truallit. Duke mbajtur në konsideratë këto të dhëna, paditësi synon të pushojë efektet juridike të kontratës së sipërmarrjes dhe aneksit të kontratës, të lidhur me të paditurit dhe për pasojë të vijojë marrëdhënien juridike të sipërmarrjes me pronarin real të truallit. KCGJL vlerësoi se ky kërkim në zbatim të vendimit njësues nr.5/2012 mund të ngrihet vetëm nëse shoqërohet me atë të rregullimit të pasojave “të ardhura” nga ekzekutimi i këtyre kontratave. KCGJL arsyetoi se është në pamundësi për të zgjidhur çështjen me vendim përfundimtar pasi paditësi përveç kërkesës për shpalljen e pavlefshmërisë absolute të veprimit juridik, ka kërkuar gjithashtu rikthimin e palëve në gjendjen e mëparshme. Për sa kohë procesi ka të meta në hetimin e këtyre pasojave, KCGJL thekson se gjykata e rigjykimit pasi të verifikojë kushtet e legjitimimit procedurial e material të paditësit në ngritjen e padisë, duhet të hetojë e t’i japë përgjigje pretendimeve e prapësimeve të palëve lidhur me faktin nëse i padituri është apo jo pronar i pasurisë objekt kontrate, si pjesë e shkakut ligjor të ngritjes së padisë.
Maksima – Afati i parashkrimit për shpërblimin e dëmit ndaj punëmarrësit fillon të ecë ipso jure nga dita kur ka ndodhur dëmi, pavarësisht nga dijenia apo jo e punëdhënësit për ekzistencën e të drejtës së tij. Me përfundimin e afatit 3 vjecar të parashkrimit shuhet e drejta e padisë së paditësit për ta kërkuar shpërblimin e dëmit në rrugë gjyqësore.
Fjalë kyçe - afat parashkrimi, shpërblim dëmi, punëmarrës, afat prekluziv.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se i padituri ka mbajtur pozicionin e Drejtorit të Përgjithshëm të Institutit të Ndërtimit, në periudhën 2009 – 2013. Raporti i kontrollit të auditit datë 06.05.2014 konstatoi se i padituri ka përfituar në mënyrë të parregullt një shtesë për gradën shkencore “Master” mbi pagën në vlerën totale 405 000 lekë, si dhe ka konstatuar shkelje të tjera dhe ka evidentuar se dëmi që duhet të paguajë i padituri palës paditëse është në vlerën 94, 715 lekë. Gjykata e Rrethit Gjyqësor Tiranë ka vendosur pranimin e kërkesëpadisë të Institutit të Ndërtimit duke argumentuar se kjo e drejtë nuk është parashkruar. Ndërkohë Gjykata e Apelit ka ndryshuar vendimin e gjykatës së shkallës së parë dhe ka rrëzuar tërësisht padinë me argumentin se kërkimi për kthimin e shumës prej 405 000 lekë është parashkruar në kuptim të nenit 203 të Kodit të Punës, pasi padia është ngritur në gjykatë pas 6 muajve nga konstatimi i shkeljes nga pala paditëse. Ndërkohë për pjesën tjetër lidhur me shkeljet e tjera, padia është rrëzuar pasi pretendimi i paditësit mbështetet vetëm te raporti i auditit dhe nuk janë administruar prova në lidhje me këtë raport. KCGJL vëren se nga mënyra se si e ka interpretuar Gjykata e Apelit afatin për padinë e shpërblimit të dëmit, ka lënë pa zbatim afatin e parashkrimit 3 vjeçar të përcaktuar në nenin 203/1 të Kodit të Punës, gjë që bie ndesh me kuptimin e ligjit. KCGJL arsyeton se duke qënë se koha e lindjes së të drejtës përkon me atë kur ka ndodhur dëmi, afati i parashkrimit fillon të ecë ipso jure nga dita kur ka ndodhur dëmi pavarësisht nga dijenia apo jo e punëdhënësit për ekzistencën e të drejtës së tij për shpërblimin e dëmit. Përfundimi i këtij afati sjell për pasojë edhe humbjen e të drejtës së punëdhënësit për të ngritur padi. Në këto kushte KCGJL prishi vendimin e apelit dhe vendosi dërgimin e çështjes për rigjykim pranë Gjykatës së Apelit të Juridiksionit të Përgjithshëm, me tjetër trup gjykues.
Maksima - Disponimet e vlefshme të pasurive të bashkësisë ligjore nga bashkëshortët, të kryera me pëlqim të ndërsjellë, përjashtohen nga pjesëtimi gjyqësor pas mbarimit të martesës.
Fjalë kyçe - Bashkësia ligjore e bashkëshortëve, pjesëtim gjyqësor, përjashtim nga pjesëtimi.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje trajtohet mosmarrëveshja për pjesëtimin e pasurive të përbashkëta të vëna gjatë martesës mes paditëses dhe të paditurit, të cilët zgjidhën martesën në 2014. Paditësja kërkoi ndarjen e një apartamenti 84 m² në Kavajë, të blerë gjatë martesës, në pjesë të barabarta (1/2 për secilin). I padituri paraqiti kundërpadi, duke kërkuar ndarjen e një shume prej 9,800,000 lekë, të përfituar nga paditësja nga shitja e një trualli bashkëshortor në 2006. Gjykata e Rrethit Gjyqësor Kavajë pranoi padinë dhe kundërpadinë, duke vendosur ndarjen e barabartë të apartamentit dhe shumës. Gjykata e Apelit Durrës la në fuqi vendimin e Gjykatës e Rrethit Gjyqësor Kavajë. Kolegji Civil i Gjykatës së Lartë prishi vendimin për kundërpadinë, duke rrëzuar kërkesën për ndarjen e shumës 9,800,000 lekë, me arsyetimin se palët kishin kryer disponime të vlefshme të pasurisë “Para” përmes kontratës së shitjes së 2006, ku ishte përcaktuar se kësti i parë i shitjes do të përfitohej nga bashkëshortja, ndërsa dy këstet e tjera do të përfitoheshin nga bashkëshorti. KCGJL arsyetoi se disponimi i një sendi të përbashkët në favor të njërit bashkëshort nga bashkëshorti tjetër përbën një veprim disponues i pjesës ideale të këtij bashkëshorti mbi sendin në favor të tjetrit, gjë që bën këtë të fundit pronar të vetëm të sendit të dhuruar. KCGJL theksoi se disponimet e vlefshme të pasurisë gjatë martesës përjashtohen nga pjesëtimi gjyqësor.
IV. Vendimi nr. 00-2025-1595 (204), datë 30.04.2025 i Kolegjit Civil
Maksima – Ligjërimi i ndërtimit shndërron gjendjen faktike të pronësisë së ndërtimit informal në një ekzistencë juridike me efekte prapavepruese, i cili përbën një akt konfirmues ose certifikues të të drejtës së pronësisë dhe jo një akt krijues të kësaj të drejte.
Fjalë kyçe - proces legalizimi, ndërtim informal, posedues, padi rivendikimi, e drejtë pronësie
Përmbledhja e vendimit – Në rastin objekt shqyrtimi paditësja nëpërmjet padisë së rivendikimit ka kërkuar lirimin e pasurisë në bashkëpronësi truall, nga poseduesit faktikë në proces legalizimi. Pala e paditur rekursuese ka pretenduar posedimin e ligjshëm të pasurisë si rezultat i procedurave të legalizimit, si dhe ka paraqitur VKM për kalimin në favor të të paditurve të parcelës ndërtimore me sipërfaqen mbi të cilën janë realizuar këto ndërtime. Rezulton se të dy gjykatat e faktit kanë mbajtur të njëjtin qëndrim për zgjidhjen e mosmarrëveshjes, duke pranuar padinë objekt shqyrtimi, ndërkohë që nuk kanë marrë në konsideratë prapësimet e palës së paditur rekursuese në lidhje me posedimin e ligjshëm të pasurisë në proces legalizimi. KCGJL ka vlerësuar se Gjykata e Apelit ka vepruar në kundërshtim me detyrat e caktuara nga Gjykata e Lartë në vendimin nr. 1747/2013, pasi megjithëse ka administruar praktikën e Aluiznit për objektet ndërtimore të deklaruara për legalizim, nuk ka bërë asnjë vlerësim të tyre në raport me provat e pretendimet e ngritura në padi. Për rrjedhojë vendimi i Gjykatës së Apelit bie ndesh me nenin 493 të KPC pasi nuk ka zbatuar detyrat e Gjykatës së Lartë, gjë që e bën të cenueshëm si vendim, prandaj është kthyer për rigjykim.
Maksima - Regjistrimi i pasurisë përbën kushtin procedurial të legjitimimit procedurial pasiv të palës, pasi pretendimi për fitim të pronësisë në kushtet e parashkrimit fitues mund e duhet t’i kundrejtohet vetëm palës që figuron si pronare e pasurisë sipas të dhënave të paraqitura në ASHK.
Fjalë kyçe - regjistrim i pasurisë, legjitimim procedurial pasiv, fitim pronësie, parashkrim fitues, ndërgjyqësi e rregullt.
Përmbledhja e vendimit – Në rastin objekt gjykimi evidentohet se pala paditëse kërkon të njohë të drejtën e pronësisë në kushtet e fitimit të pronësisë me parashkrim fitues me titull mbi një sipërfaqje prej 2140 m2, që ai pretendon se e ka blerë nëpërmjet veprimit juridik të shitjes së datës 12.05.1998 dhe e ka poseduar qetësisht për më shumë se 10 vjet. Sipas tij megjithëse palët e kanë titulluar kontratë qiraje, nga përmbajtja e saj vërtetohet se ato kanë patur si qëllim shitblerjen e sipërfaqes së tokës, pasi kanë pranuar se çmimi i kontratës së qirasë është edhe çmimi përfundimtar i shitjes. Palët kanë deklaruar gjithashtu se këtë kontratë e konsiderojnë edhe si kontratë shitje me detyrimin që, sapo të fillojë zbatimi i ligjit të shitblerjes së tokës bujqësore për këtë zonë, të përpilonin aktin noterial të shitjes pa asnjë pagesë tjetër, sepse vlera e paguar si qira 30 vjeçare, është vlefta e plotë e shitjes. Pala paditëse ka thirrur si të paditur në gjykim të gjithë bashkëpronarët e pasurisë së pretenduar si të blerë prej tij, të cilët e kishin fituar pronësinë mbi këtë tokë me aktin e marrjes së tokës në 1993. Të dyja gjykatat e faktit kanë rrëzuar padinë me të njëjtën arsyetim pasi, së pari kontrata ku paditësi bazon pretendimin e tij nuk përbën një veprim juridik për kalimin e pronësisë në kuptim të nenit 168 të KC, por një kontratë qiraje dhe së dyti pasuria objekt i pretendimeve të paditësit nuk bie brenda pronës së regjistruar në favor të paditurit, por ajo bie mbi pasurinë në pronësi të një personi tjetër. KCGJL vlerëson si të gabuar konkluzionin e gjykatave, ndër të tjera dhe për faktin se prona e pretenduar për t’u fituar me parashkrim fitues nuk është e regjistruar në emër të të paditurve, por të shtetases R.H. që nuk është thirrur në gjykim. Ky qëndrim i gjykatave të faktit evidenton se padia ka të meta të karakterit procedurial në kuadër të ndërtimit të ndërgjyqësisë pasive, të meta këto që tregojnë se padia nuk mund të ngrihet. Kjo situatë pengon shqyrtimin në themel të pretendimeve të tjera lidhur me natyrën e veprimit juridik, ku paditësi bazon të drejtën e tij subjektive.
Maksima - Autoriteti Portual ka të drejtë të shpallë mallrat e braktisur dhe t’i shesë në ankand vetëm pas njoftimit të palëve të interesuara dhe vërtetimit të pengesës ose rrezikut për funksionimin e zonës portuale, në përputhje me legjislacionin detar dhe administrativ.
Fjalë kyçe - autoriteti portual, mallra të braktisur, shitje në ankand, njoftim i palës, zonë portuale,
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje trajtohet mosmarrëveshja mes paditësit, një shoqëri aksionere, dhe të paditurit, Autoritetit Portual Durrës, lidhur me shitjen në ankand të mineralit të shpallur “të braktisur” i cili i ishte porositur më parë paditësit. Paditësi kërkoi kompensim dëmi prej 252,854.55 USD, duke pretenduar se i padituri shiti mineralin pa njoftim dhe në kundërshtim me ligjin, duke cenuar të drejtën e pronësisë. Minerali u depozitua në port nga një agjenci detare për një kontratë shitblerjeje të pafinalizuar me një subjekt të huaj. Pas skadimit të qirasë së sheshit të depozitimit, i padituri duke mos pasur një përgjigje nga palët, e shpalli mineralin të braktisur dhe e shiti në ankand. Gjykata e Rrethit Gjyqësor Durrës pranoi padinë, duke detyruar të paditurin të paguante 225,094.6 USD për dëmin dhe 17,923.3 USD për fitimin e munguar, duke arsyetuar se në interpretim të nenit 86 të Kodit Detar, kjo dispozitë gjithmonë bën fjalë për objekte të cilat ndodhen brenda basenit ujor të portit dhe jo në kalatat e tij. Për rrjedhojë pala e paditur kishte kryer me dashje veprime, të cilat nuk ishin të bazuara ligjërisht dhe duke shitur në ankand mineralin hekur-nikel, i padituri faktikisht kishte kryer veprime të paligjshme, pa pëlqimin e palës paditëse dhe në kundërshtim me vullnetin e saj. Për këtë arsye Gjykata e Apelit Durrës la në fuqi vendimin. KCGJL theksoi se dispozitat e Kodit Detar rregullojnë ndërhyrjen e autoritetit portual në rastet kur një anije apo mall i lënë apo braktisur në zonën e portit, përbën pengesë apo rrezik për funksionimin normal të tij. KCGJL arsyetoi se është në kompetencën e autoritetit portual përcaktimi nëse një mjet lundrues ose malli “i braktisur” shkakton pengesë, vështirësi ose pasiguri për zonën portuale.
Maksima - Kontrata e lidhur mes palëve, kur njëri prej kontraktorëve është një shoqëri aksionare e cila zotëron monopolin e tregut dhe ka ekskluzivitetin e shpërndarjes së energjisë elektrike, pavarësisht mungesës së një procedure formale të prokurimit publik, do të cilësohet si një kontratë e shërbimit publik, dhe çdo mosmarrëveshje lidhur me të do të gjykohet nga gjykata administrative.
Fjalë kyçe - kontratë sipërmarrjeje, shoqëri tregtare, ekskluzivitet i shërbimit publik, juridiksion administrativ.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje trajtohet mosmarrëveshja mes paditësit, një shoqëri tregtare dhe të paditurit, një subjekt publik i ngarkuar me shpërndarjen e energjisë elektrike, lidhur me mospërmbushjen e detyrimeve të kontratës së sipërmarrjes të datës 25.05.2013 për ndërtimin dhe montimin e fiderave të rinj në nënstacionin Farkë, Tiranë. Paditësi kërkoi përmbushjen e detyrimit kontraktual, likuidimin e detyrimit të mbetur (6,326,497 Lekë), kamatat ligjore, dhe zhbllokimin e garancisë bankare, duke pretenduar se kishte përmbushur detyrimet dhe se i padituri kishte pranuar realizimin e punimeve nëpërmjet urdhrit të brendshëm datë 16.12.2013 të drejtorit të përgjithshëm. Gjykata e Rrethit Gjyqësor Tiranë pranoi padinë, duke detyruar të paditurin të paguante shumën e kërkuar dhe kamatat, vendim i cili u la në fuqi nga Gjykata e Apelit Tiranë. KCGJL prishi të dy vendimet, duke konstatuar se mosmarrëveshja kishte natyrë administrative, pasi kontrata lidhej me një shërbim publik dhe përfshin një organ publik, pavarësisht mungesës së një procedure formale të prokurimit publik. Çështja u kthye për rigjykim në Gjykatën Administrative të Shkallës së Parë Tiranë, me udhëzime për një hetim të plotë të pretendimeve dhe provave të palëve. KCGJL theksoi se natyra administrative e kontratës përcaktohet nga statusi publik i të paditurit dhe qëllimi publik i shërbimit.
Maksima – Prova me ekspert nuk kushtëzohet nga faza në të cilën gjendet gjykimi dhe nuk paraqet karakteristika të tilla, që e lidhin atë ekskluzivisht me gjykimin në shkallë të parë. Ajo nuk është provë vendimtare dhe e vështirë për t’u marrë gjatë gjykimit në apel.
Fjalë kyçe - provë me ekspert, marrjeprove vendimtare, rigjykim i çështjes.
Përmbledhja e vendimit – Paditësi në vitin 1997, me vendimin gjyqësor ka vërtetuar faktin juridik të ndërtimit të një shtëpie banimi në Burrel, e ndërtuar me lejen e organeve kompetente të vitit 1991. Ai ka aplikuar fillimisht pranë ZVRPP Mat, për regjistrimin e shtëpisë e më pas do të kryente edhe procedurat në lidhje me blerjen nga shteti të trualli prej 700 m2, mbi të cilin është ndërtuar shtëpia. Paditësi është larguar në emigrim dhe në banesën e tij ka lejuar që të jetojë të paditurin. Në vitin 2016, paditësi ka ardhur në Shqipëri që të bëjë regjistrimin ose legalizimin e shtëpisë, që nuk është bërë i mundur për shkak të konfliktit me të paditurin. Ky i fundit pretendon se banesa të cilën paditësi kërkon ta rivendosë në posedim, nuk ekziston më, pasi është shembur kur është blerë nga i padituri. Gjykata e Rrethit Gjyqësor Mat ka vendosur pranimin e padisë së paditësit. Gjykata e Apelit Tiranë ka disponuar prishjen e vendimit të gjykatës së shkallës së parë dhe dërgimin e çështjes për rigjykim, me qëllim marrjen dhe lejimin e provës me ekspert të fushës për saktësimin e fakteve që kërkojnë njohuri teknike, si dhe për një hetim më të plotë në raport me pasurinë e paluajtshme dhe marrëdhënien midis palëve, nëse ajo kualifikohet si një kontratë shitjeje apo qiraje. KCGJL vlerëson se ky vendim nuk gjen mbështetje në asnjë nga rastet e parashikuara në nenin 467 të KPC. Marrja dhe vlerësimi i provave të evidentuara si të rëndësishme nga Gjykata e Apelit, është një veprim i cili lehtësisht mund të urdhërohej nga kjo e fundit, pas riçeljes plotësisht ose pjesërisht të hetimit gjyqësor. Legjislatori ka përcaktuar në mënyrë taksative se Gjykata e Apelit prish vendimin e shkallës së parë dhe dërgon çështjen për rigjykim, vetëm në rastin kur lind nevoja për marrjen e një prove vendimtare që është e vështirë në shkallë të dytë. Në rastin konkret Gjykata e Apelit nuk ka argumentuar se ku qëndronte vështirësia e marrjes së provës me ekspert. Në këto kushte KCGJL urdhëroi kthimin për rigjykim në Gjykatën e Apelit të Juridiksionit të Përgjithshëm.
2. Jurisprudencë e GJEDNJ kundër Shqipërisë
- Rarani dhe të tjerë kundër Shqipërisë kërkesa nr. 19017/18, vendim i datës 14 tetor 2025
Maksima – Ndërhyrja e Gjykatës së Lartë në vlerësimin e fakteve të konstatuara nga gjykatat më të ulëta duhet të shoqërohet me arsyetim të plotë dhe të bazuar në prova; përndryshe, mungesa e një arsyetimi të tillë cenon standardet e drejtësisë dhe të procesit të rregullt ligjor.
Fjalë kyçe - vendim arbitrar, gjykim fakti, gjykatë ligji, proces i rregullt ligjor.
Në çështjen “Rarani dhe të tjerë kundër Shqipërisë”, kërkesa nr. 19017/18, vendim i datës 14 tetor 2025), GJEDNJ konstatoi se Shqipëria kishte shkelur nenin 6 §1 të Konventës, për shkak të arsyetimit arbitrar të vendimit nga ana e Gjykatës së Lartë. Kërkuesit, trashëgimtarë të një familjeje prona e së cilës ishte shtetëzuar gjatë regjimit komunist, kishin kërkuar kthimin e një trualli prej 1.244 m². Gjykatat më të ulëta kishin njohur pronësinë e tyre duke u mbështetur në prova dhe ekspertiza të pavarura, por Gjykata e Lartë rrëzoi këto gjetje, duke pohuar pa asnjë mbështetje provuese se paraardhësit e tyre kishin shitur një pjesë të pasurisë përpara shtetëzimit. Duke qenë se Gjykata e Lartë është gjykatë ligji, vlerësimi i elementeve tërësisht të paadresuara nga vendimet e gjykatave të faktit përbën një përmbysje arbitrare të gjetjeve faktike të gjykatave më të ulëta, pa dhënë shpjegime të mjaftueshme. GJEDNJ vlerësoi se ky përfundim ishte arbitrar dhe i pambështetur në prova, dhe si pasojë konstatoi shkelje të nenit §1 të Konventës.
- Çini dhe të tjerë kundër Shqipërisë, kërkesa nr. 32645/16, vendim i datës 16 tetor 2025
Maksima – Mospërcjellja e fakteve të reja në lidhje me ankimin e depozituar në gjykatë, kur kërkuesit kanë qënë në dijeni të këtyre zhvillimeve përbën abuzim të të drejtës së ankimit individual.
Fjalë kyçe - fakte të reja, dijeni e zhvillimeve, abuzim i ankimit individual, të drejta pronësie.
Në çështjen “Çini dhe të tjerë kundër Shqipërisë”, kërkesa nr. 32645/16, vendim i datës 16 tetor 2025), GJEDNJ e shpalli kërkesën të papranueshme për abuzim të së drejtës së ankimit individual. Kërkuesit pretendonin moszbatimin e vendimeve administrative të vitit 2008 që i njihnin të drejta pronësie, por fshehën faktin se ato vendime ishin shfuqizuar në të njëjtin vit dhe se kishin nisur procedura të reja përpara gjykatave vendase. Gjykata konstatoi se kjo përbënte fshehje të qëllimshme të fakteve dhe mashtrim ndaj gjykatës, duke cenuar integritetin e procesit.
- Malaj kundër Shqipërisë, kërkesa nr. 23101/20, vendim i datës 16 tetor 2025
Maksima – 1. Parimi i kontradiktoritetit mbetet i garantuar edhe kur gjykata refuzon disa kërkesa të palëve, për sa kohë që procedura gjyqësore zhvillohet në mënyrë të balancuar dhe jo arbitrare, dhe palëve u është dhënë mundësi reale dhe efektive për të kundërshtuar provat dhe për të paraqitur qëndrimet e tyre ndaj argumenteve të palës tjetër. 2. Shkarkimi nga detyra i një gjyqtari përbën ndërhyrje në jetën e tij private, po për sa kohë që ndërhyrja është e ligjshme, proporcionale dhe e domosdoshme për mbrojtjen e integritetit të sistemit gjyqësor, nuk cenon të drejtat e garantuara në nenin 8.
Fjalë kyçe – kontradiktoritet, proces i rregullt ligjor, shkarkim nga detyra, masë proporcionale.
Në çështjen “Malaj kundër Shqipërisë”, kërkesa nr. 23101/20, vendim i datës 16 tetor 2025, GJEDNJ e shpalli të papranueshme, pretendimet për parregullsi të procedurave kontradiktore në kuadër të nenit 6 §1 dhe vlerësoi si të ligjshme dhe proporcionale ndërhyrjet në jetën private në kuadër të nenit 8 të Konventës lidhur me shkarkimin e tij nga organet e rivlerësimit kalimtar të gjyqtarëve. Ish-gjyqtari Malaj u shkarkua nga detyra nga KPA për deklarime të pasakta të pasurisë dhe mospërputhje të pajustifikuara të të ardhurave. Gjykata konstatoi se z. Malaj kishte pasur mundësi të mjaftueshme për të kundërshtuar pretendimet kundër tij dhe për të paraqitur prova e argumente gjatë shqyrtimit pranë KPA. Ankesa e tij se ishte shkelur parimi i kontradiktoritetit u hodh poshtë, pasi ai kishte marrë pjesë në mënyrë efektive në seancat dëgjimore dhe kishte reaguar ndaj të gjitha akuzave. Sa i përket nenit 8 të Konventës, gjykata pranoi se shkarkimi nga detyra përbënte ndërhyrje në jetën e tij private, por e vlerësoi atë si të ligjshme, proporcionale dhe të domosdoshme për mbrojtjen e integritetit të sistemit gjyqësor. Gjykata theksoi se vlerësimet faktike dhe juridike të KPA nuk kishin qenë as arbitrare dhe as të paarsyeshme.
- Marku kundër Shqipërisë, kërkesa nr. 57271/14, vendim i datës 16 tetor 2025
Maksima – Parashikueshmëria e përgjegjësisë penale nga funksionarët e lartë publikë që ushtrojnë funksione këshillimore lidhet ngushtë me detyrimin e tyre profesional për të garantuar ligjshmërinë e veprimit administrativ; shkelja e këtij detyrimi përbën rrezik të parashikueshëm për përgjegjësi penale.
Fjalë kyçe – parashikueshmëria , përgjegjësi penale, funksionar i lartë publik, ligjshmëri e veprimit administrativ.
Në çështjen “Marku kundër Shqipërisë”, kërkesa nr. 57271/14, vendim i datës 16 tetor 2025, GJEDNJ vlerësoi si qartësisht të pabazuar kërkesën e ankuesit, lidhur me pretendimin për pa-parashikueshmërinë e dënimit në bazë të nenit 7 të Konventës. Kërkuesi, jurist në Ministrinë e Mbrojtjes ishte dënuar për shpërdorim detyre, pasi kishte verifikuar ligjshmërinë e urdhrit të ministrit me të cilin i jepej një kompanie private e drejta për çmontimin e municioneve me kalibër të mesëm dhe të madh, përtej kufijve të përcaktuar nga VKM rregullatore dhe pa poseduar licencat, përvojën apo pajisjet e kërkuara.
Gjykata konstatoi se kërkesa e parashikueshmërisë sipas nenit 7 ishte respektuar. Gjykatat vendase kishin interpretuar në mënyrë të arsyeshme ligjin vendas, duke arritur në përfundimin se, si këshilltar ligjor kryesor, aplikanti kishte detyrimin profesional të siguronte ose të paktën të verifikonte përmbushjen e kushteve ligjore për kontratën e çmontimit, përfshirë kufizimet e kalibrit dhe licencimin e kontraktorit. Çështjet e kalibrit dhe të licencimit përbënin çështje ligjshmërie dhe jo thjesht teknike, ndërsa vlerësimi i gjykatave vendase nuk ishte as arbitrar dhe as një zgjerim retroaktiv i përgjegjësisë penale. Sa i përket elementit të dashjes, edhe pse shpërthimi në Gërdec nuk ishte i qëllimshëm, gjykatat konstatuan se neglizhenca e aplikantit e kalonte kufirin e pakujdesisë së thjeshtë dhe përbënte dashje për shpërdorim detyre. Duke qenë funksionar i lartë dhe pjesë e grupit që kishte hartuar vendimin rregullator, aplikanti mund të kishte parashikuar në mënyrë të arsyeshme përgjegjësinë penale për miratimin e një urdhri të paligjshëm. Në këto kushte kërkesa u hodh poshtë në bazë të neneve 35 § 3(a) dhe 4 të Konventës.
- Hoxha kundër Shqipërisë, kërkesa nr. 40492/20, vendim i datës 9 tetor 2025
Maksima – Mosplotësimi i kushtit për dërgimin e kërkesës brenda afatit gjashtëmujor nga vendimi i fundit i gjykatave të brendshme, përbën shkak për papranueshmërinë e kërkesës në GJEDNJ.
Fjalë kyçe – afat gjashtëmujor, vendim përfundimtar, papranueshmëri.
Në çështjen “Hoxha kundër Shqipërisë”, kërkesa nr. 40492/20, vendim i datës 9 tetor 2025, GJEDNJ e deklaroi kërkesën të papranueshme, pasi ishte paraqitur jashtë afatit të përcaktuar në nenin 35 §§1 dhe 4 të Konventës.
Kërkuesi kishte iniciuar procedurë administrative kundër ish-punëdhënësit të tij, duke kundërshtuar shkarkimin nga puna dhe kërkuar pagesën e pagave të papaguara. Vendimi përfundimtar ishte ai i Gjykatës Kushtetuese i datës 29 janar 2020, i cili i ishte njoftuar kërkuesit më 3 shkurt 2020. Kërkesa para GJEDNJ ishte depozituar më 31 gusht 2020, pra përtej afatit ligjor gjashtëmujor. Përpjekja e kërkuesit për të paraqitur një ankim të dytë kushtetues ndaj të njëjtit vendim u vlerësua si mjet joefektiv në kuptim të nenit 35 të Konventës. Për rrjedhojë, gjykata konstatoi se kërkesa ishte paraqitur jashtë afatit dhe e shpalli të papranueshme.
- Ndreca kundër Shqipërisë, kërkesa nr. 34288/19, vendim i datës 9 tetor 2025
Maksima – Mbrojtja e integritetit të gjyqësorit kërkon që gjyqtarët të ruajnë standarde të larta ndershmërie dhe transparence në deklarimin e pasurisë. Ndërhyrjet që synon garantimin e këtij integriteti janë të justifikuara në një shoqëri demokratike për sa kohë janë të parashikuara me ligj dhe masat e ndërmarra janë proporcionale në arritjen e një qëllimi legjitim.
Fjalë kyçe – integritet i gjyqësorit, transparencë, deklarim pasurie, ndërhyrje proporcionale, qëllim legjitim.
Në çështjen “Ndreca kundër Shqipërisë”, kërkesa nr. 34288/19, vendim i datës 9 tetor 2025, GJEDNJ vlerësoi pretendimet e ankuesit mbi vendimet arbitrare, të parregullta dhe jo proporcionale të organeve të vetting si qartazi të pabazuara, në kuptim të nenit 8 të Konventës. Kërkuesi, ish-gjyqtar i Gjykatës së Lartë të Shqipërisë, u shkakua nga detyra nga KPA për mospasqyrim të burimeve të ligjshme të të ardhurave dhe deklarim të rremë lidhur me blerjen e një pasurie. KPA konstatoi se ai nuk kishte justifikuar të ardhura të mjaftueshme për blerjen e një pasurie si dhe mospërfshirjen e saj në deklaratat e pasurisë deri në vitin 2017. Kërkuesi pretendoi se gjetjet e KPA kishin tejkaluar parashikimet ligjore dhe se masa e dhënë ndaj tij ishte tërësisht joproporcionale në krahasim me gjetjet. GJEDNJ vlerësoi se ndërhyrja kishte ndjekur qëllime legjitime si ruajtja e integritetit të gjyqësorit, ishte e ligjshme, proporcionale dhe e domosdoshme në një shoqëri demokratike. Gjykata theksoi se gjyqtarët aq më tepër ata të nivelit të lartë duhet të respektojnë standarde të larta transparence në deklarimet financiare.
Sipas gjykatës, autoritetet vendase kanë vlerësuar me kujdes provat brenda hapësirës së tyre të vlerësimit, dhe kanë zbatuar në mënyrë të qëndrueshme standardet e Konventës, në këto kushte vendimet që passollën largimin e tij nga sistemi gjyqësor nuk përbënin shkelje të proporcionalitetit.
- Kotherja kundër Shqipërisë, kërkesa nr. 51135/22, vendimi i datës 2 tetor 2025
Maksima - Zbatimi i menjëhershëm i ligjit procedural nuk cenon sigurinë juridike, për sa kohë që thelbi i drejtësisë mbetet i garantuar.
Fjalë kyçe – ligj procedural, zbatim i menjëhershëm, siguri juridike.
Në çështjen “Kotherja kundër Shqipërisë”, kërkesa nr. 51135/22, vendimi i datës 2 tetor 2025, Gjykata Evropiane e të Drejtave të Njeriut e shpalli pretendimet e kërkueses mbi shkeljen e sigurisë juridike si si qartësisht të pabazuara sipas nenit 6 §1 të Konventës. Çështja lidhej me një mosmarrëveshje pronësie, ku Gjykata e Lartë fillimisht kishte pranuar ankimimin për shqyrtim në vitin 2016, por pas hyrjes në fuqi të ndryshimeve të vitit 2021 në KPC e shqyrtoi në dhomë këshillimi dhe shpalli mospranimin e rekursit. Kërkuesja pretendoi shkelje të parimit të sigurisë juridike, por gjykata konstatoi se rregullat procedurale zbatohen menjëherë edhe për çështjet në proces, dhe se Gjykata e Lartë kishte vlerësuar në thelb meritat e çështjes, duke dhënë arsye të mjaftueshme për vendimin e saj. Prandaj, nuk u gjet asnjë element arbitrariteti apo padrejtësie dhe nuk pati shkelje të Konventës.
3. Pasqyrimi i aktiviteteve të Gjykatës së Lartë
Në datën 29 shtator 2025, Kryetari i Gjykatës së lartë, z. Sokol Sadushi priti Kryetaren e Gjykatës së Lartë të Holandës znj. Dineke de Groot në një vizitë zyrtare. Ky takim shënoi një hap të rëndësishëm për forcimin e bashkëpunimit ndërgjyqësor. Takimi u zhvillua në ambientet e Gjykatës së Lartë dhe synoi të nxisë dialogun institucional dhe shkëmbimin e përvojave mes dy gjykatave. Gjatë takimit, z. Sadushi prezantoi prioritetet e tij për bashkëpunimin e ardhshëm, duke theksuar rëndësinë e dialogut ndërgjyqësor në kuadër të zhvillimeve të jurisprudencës europiane dhe nënshkrimin e një marrëveshjeje bashkëpunimi për formalizimin e raporteve institucionale.. https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/lajme/media/kryetari-i-gjykates-se-larte-te-shqiperise-pret-kryetaren-e-gjykates-se-larte-te-holandes.
Në datën 30 shtator 2025, në ambientet e Gjykatës së Lartë u zhvillua Mbledhja e Posaçme e Gjyqtarëve, me qëllim zhvillimin e procedurës së votimit për zgjedhjen e anëtarit të ri të Gjykatës Kushtetuese. Procesi u zhvillua në përputhje me parashikimet e Kushtetutës, ligjit nr. 8577/2000 “Për organizimin dhe funksionimin e Gjykatës Kushtetuese”, i ndryshuar, si dhe rregullores së miratuar nga Mbledhja e Përgjithshme e Gjyqtarëve të Gjykatës së Lartë. Në përfundim të votimit, komisioni konstatoi se z. Asim Vokshi mori 6 vota; znj. Naureda Llagami mori 8 vota, dhe z. Florian Ballhysa mori 0 votë. Komisioni kontatoi gjithashtu edhe një fletë votimi të pavlefshme. Në kushtet kur parashikimet ligjore përcaktojnë se shpallet fitues kandidati që merr 3/5 e votave të pjesëmarrësve, dhe për sa kohë që asnjë nga kandidatët nuk e arriti këtë prag, komisioni shpalli fitues kandidatin e renditur të parin nga KED. Në këto kushte, z. Asim Vokshi u zgjodh anëtar i Gjykatës Kushtetuese.https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/lajme/media/gjykata-e-larte-zgjedh-anetarin-e-ri-te-gjykates-kushtetuese
Në datën 3 tetor 2025, gjyqtarët e Kolegjit Administrativ të Gjykatës së Lartë morën pjesë në tryezën e rrumbullakët mbi drejtësinë administrative me temë “Perspektiva krahasuese nga Shqipëria dhe Austria”. Vizita e delegacionit prej 29 gjyqtarësh austriakë, anëtarë të Shoqatës Evropiane dhe Shoqatës Austriake të Gjyqtarëve Administrativë, krijoi një mundësi të vlefshme për shkëmbim përvojash dhe për forcimin e lidhjeve mes institucioneve gjyqësore. https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/lajme/media/tryeze-e-rrumbullaket-mbi-drejtesine-administrative-shqiperi-austri
Në datat 7–8 tetor 2025, pjesëtarë të stafit të Gjykatës së Lartë zhvilluan një vizitë studimore në Lisbonë, me qëllim përmirësimin e praktikave të menaxhimit të çështjeve dhe kërkimit gjyqësor, në përputhje me standardet evropiane. Gjatë vizitës, stafit i gjykatës u takua me përfaqësues të institucioneve kryesore gjyqësore në Lisbonë, duke përfshirë Gjykatën e Lartë , Gjykatën e Apelit të Lisbonës dhe Këshillin e Lartë Gjyqësor. Këto shkëmbime mes kolegëve ofruan njohuri praktike mbi zbatimin e standardeve evropiane, të të drejtave të njeriut dhe përdorimin e mjeteve dixhitale për të përmirësuar efikasitetin e gjyqësorit. Kjo vizitë studimore u organizua në kuadër të projektit “Mbrojtja e të Drejtës së Pronës dhe Lehtësimi i Ekzekutimit të Vendimeve të GJEDNJ në Shqipëri” (D-REX III), pjesë e programit të përbashkët rajonal të Bashkimit Evropian dhe Këshillit të Evropës – Instrumenti Horizontal për Ballkanin Perëndimor dhe Turqinë. https://www.coe.int/sq/web/tirana/news/-/asset_publisher/SENehJ2ESZrW/content/albanian-supreme-court-learns-from-portuguese-experience-to-strengthen-efficiency?_com_liferay_asset_publisher_web_portlet_AssetPublisherPortlet_INSTANCE_SENehJ2ESZrW_assetEntryId=291014568&_com_liferay_asset_publisher_web_portlet_AssetPublisherPortlet_INSTANCE_SENehJ2ESZrW_redirect=https%3A%2F%2Fwww.coe.int%2Fsq%2Fweb%2Ftirana%2Fnews%3Fp_p_id%3Dcom_liferay_asset_publisher_web_portlet_AssetPublisherPortlet_INSTANCE_SENehJ2ESZrW%26p_p_lifecycle%3D0%26p_p_state%3Dnormal%26p_p_mode%3Dview%26_com_liferay_asset_publisher_web_portlet_AssetPublisherPortlet_INSTANCE_SENehJ2ESZrW_cur%3D0%26p_r_p_resetCur%3Dfalse%26_com_liferay_asset_publisher_web_portlet_AssetPublisherPortlet_INSTANCE_SENehJ2ESZrW_assetEntryId%3D291014568%23p_com_liferay_asset_publisher_web_portlet_AssetPublisherPortlet_INSTANCE_SENehJ2ESZrW#p_com_liferay_asset_publisher_web_portlet_AssetPublisherPortlet_INSTANCE_SENehJ2ESZrW
Në datën 9 tetor 2025, u zhvillua Mbledhja Gjyqtarëve të Republikës së Shqipërisë, e cila miratoi një deklaratë të përbashkët, përmes së cilës u përcoll qartë qëndrimi i trupës gjyqësore ndaj nevojës urgjente për siguri në ushtrimin e detyrës, respekt institucional dhe forcim të sistemit të drejtësisë, duke shënuar një moment të rëndësishëm reflektimi, bashkimi dhe përgjegjshmërie për trupën gjyqësore të vendit. Gjyqtarët e të gjithë niveleve shprehën dhimbjen e thellë për humbjen tragjike të kolegut të tyre, gjyqtarit Astrit Kalaja. https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/lajme/media/zhvillohet-mbledhja-e-gjyqtareve-te-republikes-se-shqiperise
Në datën 14 tetor 2025, Kryetari i Gjykatës së Lartë, z. Sokol Sadushi, priti në takim Ambasadorin e Prezencës së OSBE-së në Shqipëri, z. Michel Tarran, ku u ripohua mbështetja e vazhdueshme e OSBE për institucionet e drejtësisë në vend. Në këtë kuadër, u diskutua mbi sfidat që lidhen me stokun e çështjeve gjyqësore dhe shkallën e lartë të paraburgimit, si dhe mundësitë për qasje më efektive dhe humane ndaj drejtësisë, ndërsa OSBE vazhdon të mbetet partnere e rëndësishme në konsolidimin e Reformës në Drejtësi. https://www.linkedin.com/posts/gjykata-e-lart%C3%AB-e-republik%C3%ABs-s%C3%AB-shqip%C3%ABris%C3%AB_osce-presence-in-albania-added-osce-activity-7383795766768689152-yF76
Në datën 22 tetor 2025, Kryetari i Gjykatës së Lartë z. Sokol Sadushi, priti Drejtoreshën Ekzekutive të Fondacionit Botëror të Ligjit, znj. Angela Montoya, me të cilën bisedoi mbi organizimin e Kongresit Botëror të Ligjit 2027 (World Law Congress), që do të zhvillohet në Shqipëri. Z. Sadushi theksoi rëndësinë e këtij eventi global, duke nënvizuar se Gjykata e Lartë, si institucion bashkëorganizator do të japë kontributin maksimal për suksesin e këtij Kongresi. Znj. Montoya vlerësoi përfaqësimin dinjitoz të Shqipërisë në Kongresin Botëror në Santo Domingo dhe theksoi se Shqipëria u përzgjodh mes disa vendeve kandidate për shkak të profesionalizmit dhe angazhimit të treguar, duke shprehur besimin se Kongresi 2027 do të jetë një organizim i shkëlqyer me pjesëmarrje të gjerë ndërkombëtare. Kjo ngjarje që do ta vendosë Shqipërinë në qendër të vëmendjes ndërkombëtare të drejtësisë.
4. Abonohu në buletinin informativ elektronik
Abonohu në buletinin informativ elektronik, duke plotësuar formularin në linkun https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/buletini dhe njihu me përmbajtjen e tyre në linkun https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/lajme/buletini
5. Njihu me jurisprudencën në JUDIX
Abonohu në JUDIX për t`u njohur me jurisprudencën e përzgjedhur të Gjykatës së Lartë, duke plotësuar të dhënat në linkun: https://judix.gjykataelarte.gov.al/
6. Formati i rekursit në Gjykatën e Lartë
Gjykata e Lartë këshillon përdorimin e formatit të miratuar të rekursit, që gjendet në linkun: https://gjykata-media.s3.eu-central-1.amazonaës.com/format_rekursi_5207_1_3d
7. Informacion mbi zgjidhjen e çështjeve gjyqësore
Gjykata e Lartë këshillon aksesimin e rubrikës njoftime për publikun, për t`u njohur me vendimmarrjet e përditshme të trupave gjyqësore të çdo Kolegji të Gjykatës së Lartë në linkun: https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/lajme/publiku
8. Vizitat në Gjykatën e Lartë (Gjykata e Hapur/Open court)
Gjykata e Lartë mundëson pjesëmarrjen e çdo të interesuari (qytetar, studiues, praktikant i së drejtës, student apo nxënës shkolle) në seanca gjyqësore apo që dëshiron të vizitojë institucionin, duke afruar veprimtarinë e saj të përditshme me publikun. Ky akses mundësohet përmes aplikimit të thjeshtë elektronik, duke plotësuar modulet (emër, mbiemër, email dhe përmbajtjen e mesazhit/arsyet e vizitës). Aplikoni duke vizituar linkun: https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/akrediti
Kontakto:
Tel.: +355 4 2257304;
Fax: +355 (4) 228837;
Email: info@gjykataelarte.gov.al
Adresa postare: Rruga: "Ibrahim Rugova", nr. 20, 1001, Tiranë, Shqipëri.